maandag 10 december 2012

Ons werk zit erop!!!


Vandaag zijn we naar Den Haag gereden om ons 'huiswerk' bij Stichting Wereldkinderen in te leveren. 

We moesten o.a. een brief schrijven waarin we onszelf aanbevelen als adoptieouders, maar we moesten ook drie mensen vinden die bereid waren een dergelijke brief over ons te schrijven. 
Dat is gelukt ;-). Daarvoor willen we Vivian (en Nico), Irene en Jacqueline enorm bedanken!
En Joan voor het naar het Engels vertalen van de brieven!

Daarnaast hebben we de nodige documenten bij de gemeente opgevraagd (uittreksel uit de geboorteregisters, een uittreksel uit het huwelijksregister en verklaringen van goed gedrag).

Bovendien hebben we medische 'keuringen' bij de huisarts ondergaan en hebben we onze werkgevers laten verklaren dat we de meest voorbeeldige en loyale werknemers aller tijden zijn...

Maar ook het maken/verzamelen van de benodigde foto's was nog een klus(je).

Nu gaat Wereldkinderen alle stukken controleren en dient een officiële aanvraag in. Daarna laten ze de boel  legaliseren. 
Dat houdt in dat het pakketje een rondje langs een notaris, de rechtbank, het ministerie van Justitie, het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Chinese ambassade.

Hierna wordt het opgestuurd naar China en dan krijgen we het unieke nummer waarmee we gematcht kunnen worden!

Ons werk zit er dus op en nu maar afwachten hoe snel alles gaat verlopen...

Tot slot willen we iedereen nog bedanken voor de ontroerende reacties n.a.v. onze blog, de lieve kaartjes en de getoonde interesse.

En we kunnen ook melden dat we onze eerste Chinese woordjes inmiddels geleerd hebben met behulp van Kai-Lan (de Chinese Dora) en het boekje 'Chinees voor kinderen' met CD die we van Vivian en Nico hebben gekregen.

Waarschijnlijk bloggen we weer zodra we bericht vanuit China ontvangen met ons nummer. We vermoeden dat dat ergens in januari/februari zal zijn.






woensdag 21 november 2012

De intake bij Wereldkinderen

Vandaag zijn we bij Wereldkinderen (WK) geweest voor onze intake.

We hebben het gehad over het land waaruit we gaan adopteren (China, voor zover dat nog niet definitief was, is het dat nu wel!), over de procedure bij WK, over onze wensen en grenzen (m.b.t. Special Needs) en ook hebben we het over de wachttijden gehad.

Daarnaast kwam ter sprake dat 80 a 90% van de kinderen uit China een jongen is. Dus een grote kans dat de naam Arnts zal worden voortgezet ;-).

In het kort komt het er op neer dat wij eerst allerlei documenten moeten regelen. Daarbij moet je denken aan een verklaring van goed gedrag (we hebben er alle vertrouwen in dat we die probleemloos zullen krijgen ;-) ), uittreksels uit het geboorteregister, een uittreksel uit het huwelijksregister en werkgeversverklaringen.

Zodra we al deze documenten in ons bezit hebben, sturen we ze op naar WK.
Daar gaan ze vervolgens aan de slag om de boel te legaliseren en vervolgens wordt het pakketje naar China opgestuurd, daarna krijgen we een uniek nummer en daarmee zijn we 'matchbaar'.

Dit gedeelte zal waarschijnlijk 2 à 3 maanden in beslag nemen.

Daarna volgt het matchingsproces.

WK krijgt eens per maand een telefoontje vanuit China (net als 32 andere vergunninghouders wereldwijd) met de mededeling dat er een lijst met adoptiekinderen 'online' komt.
De dossiers die zij onder hun hoede hebben worden dan naast de lijst gehouden. Bij het matchen wordt voornamelijk gekeken naar de leeftijd van het kind (wij hebben als grens 3 jaar aangegeven) en de SN die het kindje heeft.

Het is moeilijk in te schatten hoe lang het duurt voordat er voor ons een match plaats gaat vinden, maar er werd aangegeven dat wij goed bemiddelbaar zijn (we staan voor redelijk veel SN open). Tussen de 1 en 6 maanden is een realistische inschatting.

Als de match een feit is en wij 'ja' zeggen tegen het voorstel (daar hebben we 72 uur voor), dan is het wachten op een officiële goedkeuring door de Chinese autoriteiten. Dit kan zomaar 3 maanden duren!

Als die goedkeuring binnen is, worden de vluchten etc. geboekt.

Gemiddeld genomen duurt de periode tussen de match en het afreizen tussen de 4 en 6 maanden.

Eén en ander blijft natuurlijk een schatting en is van veel onzekere factoren afhankelijk, maar wat zou het mooi zijn als we kerst 2013 met z'n drietjes mogen vieren...

dinsdag 20 november 2012

onze adoptieblog!

Beste lezers,

Hartelijk welkom bij onze blog!!!

Een modern medium om iedereen die geïnteresseerd is op de hoogte te houden van allerlei zaken.

Wij zullen deze blog gebruiken om onze vorderingen in ons proces tot het adopteren van een (Chinees) kindje en alles wat bij adoptie om de hoek komt kijken naar buiten te brengen.

Veel mensen kennen ons voornemen om een kindje te adopteren, maar voor een groot gedeelte daarvan is de voorgeschiedenis niet (helemaal) bekend.

In deze blog kun je lezen hoe wij de afgelopen twee jaar (want toen begon het voor ons) bezig zijn geweest met adoptie en wat ons in de (nabije) toekomst te wachten staat.

De reden dat we juist NU met deze blog beginnen, is gelegen in het feit dat we komende woensdag een intakegesprek hebben bij Stichting Wereldkinderen, de bemiddelaar waar we voor gekozen hebben.

Daarna zullen we uiteraard onze blog bijwerken!

Mocht je onze adoptieverhalen willen volgen, vul dan je mailadres in aan de linkerkant van de pagina (follow by email). 
Als we een bericht plaatsen, ontvang je automatisch een email!

Groeten van Ralph & Marloes

PS
op de volgende sites kun je overigens meer te weten komen over adoptie en special needs.

onze geschiedenis

Waarom adoptie?

Eind september 2008 vonden we dat we eraan toe waren een eigen gezin te stichten. Toen, zelfs voordat we wisten wat er ons allemaal boven het hoofd zou hangen, viel bij ons het woord ‘adoptie’ voor het eerst.

In 2009 was Marloes voor het eerst zwanger, helaas was die zwangerschap buitenbaarmoederlijk. Na twee operaties en nog een periode van proberen zwanger te worden, begonnen we in oktober 2010 met de eerste IVF poging. Wel hadden we inmiddels besloten ons aan te melden bij de Stichting Adoptievoorzieningen, omdat we met de gedachte speelden sowieso een kindje te adopteren (ook als we een biologisch kindje zouden krijgen). Na een jaar op de wachtlijst te hebben gestaan, mochten we deelnemen aan de zes verplichte voorlichtingsbijeenkomsten van de Stichting Adoptievoorzieningen.

In november 2011 zijn we begonnen met het volgen van de bijeenkomsten. Deze vonden plaats in Utrecht.

In deze bijeenkomsten werd aandacht besteed aan de thema's die in adoptiegezinnen speciale aandacht verdienen. De onderwerpen waren: de biologische ouders, de voorgeschiedenis van het kind, verlies en rouw, hechting, identiteit en loyaliteit en wensen en grenzen ten aanzien van het te adopteren kind. Ook was er gelegenheid om met andere aspirant-adoptieouders van gedachten te wisselen.

Hoewel veel gehoorde geluiden zijn, “Waarom moeten adoptieouders een cursus volgen om ouders te mogen worden?” en “Waarom moet het allemaal zo veel geld kosten?” hebben wij deze bijeenkomsten juist ontzettend positief ervaren. De professionaliteit en kennis van de medewerkers van de stichting, de nuttige informatie en de ruimte voor vragen en discussie hebben er toe bijgedragen dat we echt een gefundeerde beslissing hebben kunnen nemen.

Naar aanleiding van de bijeenkomsten hebben we dan ook besloten dat we sowieso een kindje een betere toekomst zouden willen bieden door middel van adoptie. Ongeacht of onze IVF-poging(en) succes zouden hebben. De twee IVF pogingen, meerdere cryo (ingevroren embryo’s) terugplaatsingen en zelfs een zwangerschap die op ‘natuurlijke’ wijze tot stand is gekomen, liepen uiteindelijk op teleurstellingen uit en zodoende benaderden we de Raad voor de Kinderbescherming in april van dit jaar (2012) dat we met het Raadsonderzoek wilden beginnen (dit onderzoek hadden we eind 2011 uitgesteld in verband met de IVF-pogingen).

Het onderzoek begon in september en bestond uit drie gesprekken. Het eerste gesprek was bij ons thuis en was bedoeld om elkaar te leren kennen en de procedure van het onderzoek toe te lichten. Het tweede gesprek was op het kantoor van de Raad in Haarlem en ging over ons levensverhaal, onze ideeën over opvoeding en ons netwerk. Het derde gesprek was ook in Haarlem en stond helemaal in het teken van Special Needs. Voor welke aandoeningen staan wij open en zijn we goed op de hoogte van wat dit praktisch voor ons kan gaan betekenen? De gesprekken verliepen erg goed. Wij hebben geen moment het gevoel gehad ‘gekeurd’ te worden, maar vonden de sfeer juist heel open en ontspannen. Na de gesprekken gaf onze raadsonderzoekster aan dat de beginseltoestemming (BT) geen probleem zou opleveren.

En inderdaad, na terugkomst uit India lag op 22 oktober 2012 de BT op de deurmat!

de beginseltoestemming

Met dit document kun je aan de daadwerkelijke procedure beginnen.

De vergunninghouder die voor ons gaat bemiddelen, is Stichting Wereldkinderen. Bij hen hadden we na telefonisch consult het beste gevoel. En tot op heden hebben we daar geen spijt van, want het gaat nu allemaal erg snel.

Na betaling (niet de laatste…) ontvingen we de overeenkomst tot opdracht en bemiddeling die ondertekend moesten worden. Ook hebben we aangegeven voor welke special Needs (SN) we open staan.

Voor degenen die niet weet wat dat inhoudt: tegenwoordig worden er uit China, want dat is het land waar we voor gaan, geen “gezonde” kinderen geadopteerd.

De kinderen hebben een SN en dat kan van alles inhouden: een schizis (hazenlip, met of zonder open gehemelte of open kaak), het missen van een ledemaat, grote moedervlekken of wijnvlekken, maar ook een laag geboortegewicht of vroeggeboorte. De lijst is eigenlijk eindeloos…

We zullen aan het eind van deze blog ook een aantal sites noemen, waar je meer informatie over adoptie kunt vinden,  als je daar interesse in hebt.

Twee dagen na het versturen van alle formulieren en contracten werd er al contact met ons opgenomen voor het maken van een afspraak. Er is namelijk een ernstig tekort aan (aspirant) adoptieouders. Voor ons houdt het in dat we waarschijnlijk korter hoeven te wachten op een voorstel dan vooraf gedacht. Maar voor de kinderen in de tehuizen is het natuurlijk slecht nieuws, dat is dan weer de treurige keerzijde.

De afspraak hebben we a.s. woensdag 21 november en hopelijk kunnen ze ons dan meer vertellen over de wachttijd.

We houden jullie op de hoogte!

Ralph & Marloes